آل عمران
آل عِمران یا خاندان عمران اشاره به حضرت عیسی(ع) و حضرت مریم(س) دارد که در قرآن از آنان به نیکی یاد شده است. البته برخی منظور از آن را موسی و هارون دانسته‌اند.
در قرآن
آل از اهل گرفته شده و به بستگان افراد بزرگ و شریف گفته می‌شود. راغب نقل کرده که برخی آن را به معنای خاص هر چیز می‌دانند. آل عمران به معنای خاندان عمران است که یک‌بار در قرآن به کار رفته است. قرآن در آیه إِنَّ اللَّـهَ اصْطَفَىٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَ‌اهِيمَ وَآلَ عِمْرَ‌انَ عَلَى الْعَالَمِينَ در کنار آدم، نوح و آل ابراهیم، از آل عمران به نیکی یاد کرده و سخن از برگزیده شدن آنان به وسیله خدا به میان آورده است.
مصداق
به عقیدهٔ بیشتر مفسران، منظور از عِمران در آیه ۳۳ سوره آل عمران، پدر حضرت مریم و منظور از آل عمران، مریم و عیسی و احتمالا مادر مریم است. علامه طباطبایی اشاره قرآن با عبارت امْرَ‌أَتُ عِمْرَ‌انَ به مادر حضرت مریم و پرداختن به سرگذشت عیسی و مریم در آیات بعدی و همچنین عدم ذکر نام پدر موسی در قرآن را از شواهد این دیدگاه دانسته است. البته او گفته است که در روایات مسیحیت برای پدر مریم نام دیگری ذکر شده است. طبرسی منظور از عمران را در این آیه، پدر حضرت موسی و منظور از آل عمران را موسی و هارون دانسته است.
سوره آل عمران
همچنین آل عمران، نام سومین سوره قرآن است، به دلیل سرگذشت خاندان عمران در آن، به این نام خوانده شده است.
پانویس
منابع
- راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق: صفوان عدنان داودی، دارالعلم -الدار الشامیه، دمشق-بیروت، ۱۴۱۲ق.
- طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، دفتر انتشارات اسلامی، قم، ۱۴۱۷ق.
- طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه: محمدجواد بلاغی، انتشارات ناصر خسرو، تهران، ۱۳۷۲ش.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، درالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۷۴ش.
پیوند به بیرون